Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ida Sterno: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ida_Sterno&oldid=59973412)
 
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 24: Regel 24:
[[Categorie:Geboren in 1902]]
[[Categorie:Geboren in 1902]]
[[Categorie:Overleden in 1964]]
[[Categorie:Overleden in 1964]]
[[Categorie:Gevangene in Kazerne Dossin]]

Versie van 3 jun 2022 00:38

rel=nofollow

Ida Sterno (1902 - 14 mei 1964) was een sociaal werker van Joods Roemeense afkomst en lid van het Belgisch verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was actief betrokken bij het in veiligheid brengen van Belgisch Joodse kinderen.

Biografie

Ze was lid van het Joodsch Verdedigingscomiteit (JVC). Samen met Yvonne Jospa en Maurice Heiber stelde ze een actieplan op om Belgisch Joodse kinderen te redden van het naziregime. De kinderen doken onder bij niet-Joodse families en instanties. Alles werd bijgehouden in een versleuteld systeem met meerdere schriftjes. In 1942 werd ze het hoofd van de plaatsingsdienst.[1] Ook rekruteerde ze de niet-Joodse Andrée Geulen die de Joodse kinderen naar hun schuilplaatsen begeleidde.[2]

Op 31 mei 1944 werd ze gearresteerd en vier maanden vastgezet in de Dossinkazerne.[1] Ondanks de vele ondervragingen, liet ze niks los over de organisatie en de locaties van de kinderen.[3] Dankzij de bevrijding door de geallieerden, ontkwam ze aan deportatie. Eind 1944 werd het JVC omgevormd tot de Aide aux Israélites Victimes de la Guerre (AIVG).

Ze bleef in contact met de kinderen tot haar dood in 1964. Ze overleed aan een hartaanval op 14 mei 1964.[4]

Referenties

rel=nofollow