Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

William M. Branham: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2: Regel 2:


==Leven==
==Leven==
Branham beweerde dat hij op driejarige leeftijd een openbaring van God had. Na een bijna fataal ongeluk, beweerde hij een stem te hebben gehoord, en op dat moment begon hij God te zoeken. Hij raakte betrokken bij de [[pinksterbeweging]] en werd uiteindelijk tot Onafhankelijk Doopsgezind predikant gewijd (’Independant Baptist’), hoewel hij de leer van het ’Oneness Pentecostalism’ onderschreef. Hij beweerde dat hij regelmatig visioenen en openbaringen van God kreeg.
Branham beweerde dat hij op driejarige leeftijd een openbaring van God had. Na een bijna fataal ongeluk, beweerde hij een stem te hebben gehoord, en op dat moment begon hij God te zoeken. Hij raakte betrokken bij de [[pinksterbeweging]] en werd uiteindelijk tot onafhankelijk doopsgezind predikant gewijd (’Independant Baptist’), hoewel hij de leer van het ’Oneness Pentecostalism’ onderschreef. Hij beweerde dat hij regelmatig visioenen en openbaringen van God kreeg.


Branham begon in 1946 als gebedsgenezer en maakte een aantal ongelooflijke, spraakmakende beweringen die later werden betwist of weerlegd (aangezien de genezen personen overleden). Hij zei dat dezelfde engel die de Israëlieten in de woestijn volgde, hem volgde. Hij beweerde zelfs dat hij deze [[engel]] op film had vastgelegd. Het fotografische ’bewijs’ toont een soort [[halo]] over Branham terwijl hij predikte. In het midden van de jaren vijftig begon zijn aanhang af te nemen, en met het verval kwamen er steeds meer controversiële en sensationele leerstellingen.
Branham begon in 1946 als gebedsgenezer en maakte een aantal ongelooflijke, spraakmakende beweringen die later werden betwist of weerlegd (aangezien de genezen personen overleden). Hij zei dat dezelfde engel die de Israëlieten in de woestijn volgde, hem volgde. Hij beweerde zelfs dat hij deze [[engel]] op film had vastgelegd. Het fotografische ’bewijs’ toont een soort [[halo]] over Branham terwijl hij predikte. In het midden van de jaren vijftig begon zijn aanhang af te nemen, en met het verval kwamen er steeds meer controversiële en sensationele leerstellingen.


Op 18 december 1965 botste Branham op de Highway 60 in Texas frontaal met een bedronken bestuurder. De Branhams waren op weg naar Jeffersonville, waar zij de periode wilden doorbrengen. Op kerstavond 1965 overleed William Branham als gevolg van zijn verwondingen. Een begrafenistoespraak werd gehouden op 29 december. Omdat zijn volgelingen aanvankelijk dachten dat hij uit de dood zou worden opgewekt, werd zijn begrafenis uitgesteld. Uiteindelijk werd hij begraven op paasmaandag, 11 april 1966 op de oostelijke begraafplaats in Jefferson, Indiana. Zijn grafmonument bestaat uit een marmeren piramide met een een arend op de top. Aan de ene kant van de grafsteen staan de namen van de zeven gemeenten (kerken) uit de Openbaring, en aan de andere kant de namen van de ’engelen’ van deze kerken. Branham en zijn volgelingen interpreteerden dit als zeven tijdperken in de kerkgeschiedenis en de belangrijkste dienaar van de kerk in die zeven periodes.
Op 18 december 1965 botste Branham op de Highway 60 in Texas frontaal met een bedronken bestuurder. De Branhams waren op weg naar Jeffersonville, waar zij de periode wilden doorbrengen. Op kerstavond 1965 overleed William Branham als gevolg van zijn verwondingen. Een begrafenistoespraak werd gehouden op 29 december. Omdat zijn volgelingen aanvankelijk dachten dat hij uit de dood zou worden opgewekt, werd zijn begrafenis uitgesteld. Uiteindelijk werd hij begraven op paasmaandag, 11 april 1966 op de oostelijke begraafplaats in Jefferson, Indiana. Zijn grafmonument bestaat uit een marmeren piramide met een een arend op de top. Aan de ene kant van de grafsteen staan de namen van de zeven gemeenten (kerken) uit de Openbaring, en aan de andere kant de namen van de ’engelen’ van deze kerken. Branham en zijn volgelingen interpreteerden dit als zeven tijdperken in de kerkgeschiedenis en de belangrijkste dienaar van de kerk in die zeven periodes.
'''William Marrion Branham''' ([[Kentucky]], [[6 april]] [[1909]] – [[Friona (Texas)|Friona]], [[Texas (staat)|Texas]], [[24 december]] [[1965]]) was een invloedrijke [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[Bijbel (christendom)|Bijbel]]leraar en wordt door sommigen gezien als een van degenen die verantwoordelijk was voor het ontstaan van de [[Latter Rain Movement]]. Branham wordt door velen ook beschouwd als een van de voorlopers van de [[gebedsgenezing|genezingsbeweging]] die in de jaren 50 en 60 massaal zou opkomen.
== Levensloop ==
Branham was de oudste in een gezin van negen kinderen. Zijn vader was een voormalig [[Alcoholisme|alcoholist]].
Branham beweerde vanaf zijn jeugd bovennatuurlijke ervaringen te hebben, waaronder [[profetie|profetische]] [[visioen]]en. Een bepalend moment was toen hij op jonge leeftijd zei een [[engel]] te hebben gezien, die hem vertelde dat hij nooit moest drinken, roken of zijn lichaam op enigerlei wijze vergiftigen. Toen hij na een tentsamenkomst in 1933 een doopdienst had, zou een stem uit de hemel hebben geklonken die zei dat, zoals [[Johannes de Doper]] de eerste komst van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus Christus]] had aangekondigd, Branham gezonden was om de boodschap van de [[Wederkomst van Jezus|tweede komst]] aan te kondigen. Hiervan zouden anderen getuige zijn geweest.
Branhams ouders waren in naam [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-katholiek]], maar veel aandacht besteedden ze er niet aan. Branham zou voor zijn bekering carrière als bokser hebben gemaakt en vijftien gevechten hebben gewonnen. In de jaren twintig had hij een bekeringservaring, en werd later assistent-[[Voorganger (religie)|voorganger]] bij de plaatselijke [[Baptisme|baptistenkerk]]. Na een verschil van mening met de senior-voorganger over het recht van vrouwen om te mogen preken, begon hij zijn eigen samenkomsten.
In mei 1946 beweerde Branham dat hij van een engel opdracht had ontvangen om een publieke bediening van evangelisatie en [[gebedsgenezing]] te beginnen. Hieruit kwam een [[Opwekking (christendom)|opwekking]] voort die resulteerde in een wereldwijde gebedsgenezingsbeweging.
In 1948 werd begonnen met het uitgeven van het blad ''[[The Voice of Healing]]'', waarin veel aandacht werd besteed aan Branhams campagnes en die van andere gebedsgenezers. Branham begon ook in het buitenland te spreken. In [[Durban (Zuid-Afrika)|Durban]], in Zuid-Afrika, bezochten naar schatting honderdduizenden de samenkomsten. Een gedetailleerd verslag van de samenkomsten in Zuid-Afrika kan worden gevonden in Julius Stadsklevs boek ''Een profeet bezoekt Zuid-Afrika'' uit 1952.
Gedurende de opwekkingsdiensten in de jaren vijftig en zestig zouden velen door hem genezen zijn, onder wie het [[Amerikaans Congres|Amerikaanse congreslid]] Upshaw. Ook beïnvloedde hij andere beroemd geworden gebedsgenezers, zoals [[Thomas Lee Osborn]].
Branham was omstreden, onder andere vanwege de visioenen die hij zei te hebben. In 1950 werd een foto gemaakt waarop Branham met een soort [[aureool]] boven zijn hoofd te zien was. De foto werd gemaakt tijdens een debat over de Bijbelse onderbouwing van gebedsgenezing. De foto werd onderzocht door George J. Lacy, een onderzoeker van omstreden documenten, die tot de conclusie kwam dat er niet met het origineel was geknoeid.<ref>{{en}} Lacy, G.J., [http://www.messagequotes.8m.net/halophoto.htm ''Report and Opinion, Re: Questioned Negative''], 29 januari 1950</ref>
In de loop van de jaren zestig raakte Branham in opspraak, omdat hij beweerde dat de theologie van de [[drie-eenheid]], zoals in de meeste kerken werd uitgedragen, geen Bijbelse basis had. Hij nam echter ook afstand van de theologie van de Oneness-beweging, een [[Unitarisme (theologie)|unitaristische]] stroming binnen de [[pinksterbeweging]]. Hij leerde dat er één God was, die zich op verschillende manieren manifesteerde. Branham leerde dat de waterdoop in de Naam van de Here Jezus Christus moest gebeuren zonder gebruikmaking van de titels van 'de Vader, de Zoon en de Heilige Geest'. Branham verwees hiervoor naar de opdracht van Jezus in [[Evangelie volgens Matteüs|Matteüs]] 28 en de uitleg van [[Petrus]] daarvan in [[Handelingen van de apostelen|Handelingen]] 2:38.
Daarnaast leerde hij bijvoorbeeld dat [[Kaïn en Abel|Kaïn]] niet een zoon was van [[Adam]], maar het resultaat was van seksuele gemeenschap tussen [[Eva (persoon)|Eva]] en de slang in het paradijs uit het Bijbelboek [[Genesis (boek)|Genesis]]. Volgens Branham leerde de Bijbel dat de slang in het paradijs een ander wezen was dan de slang die we vandaag kennen. De slang werd na de [[zondeval]] vervloekt door God om op zijn buik te gaan (Genesis 3:14), waaruit hij afleidde dat de slang een rechtopgaand wezen was. De slang was een listig dier, dat volgens de Bijbel zelfs kon spreken met de vrouw (Eva). Branham gebruikte ook [[Eerste brief van Johannes|1 Johannes]] 3:12 als onderbouwing. Daar staat: "Niet gelijk Kaïn, die uit den boze was..." ([[Statenvertaling]]).
William Branham overleed op 56-jarige leeftijd na een frontale aanrijding met een tegenligger.<ref>{{en}} [http://wmb1.com/de/~diego/images/carwreck.shtml "Head-On Collision Kills 1, Injures 6"], ''The Friona Star'', december 1965, p. 3</ref>
Vandaag de dag zijn er wereldwijd vele groepen die geloven in de boodschap die Branham uitdroeg. Ze geloven dat de Bijbel de komst van een profeet beloofde, voor de [[Wederkomst van Jezus|tweede komst van Jezus Christus]]. De bediening van Branham zou zijn bedoeld om de 'Christelijke Bruid' (de kerk) gereed te maken voor de komst van de 'Bruidegom' (Jezus Christus).
{{Commonscat|William Marrion Branham}}


==Verwijzingen==
==Verwijzingen==
<references/>
<references/>
{{Wiu2}}
{{Wiu2}}
{{zaadje}}
{{zaadje}}{{stek}}
{{DEFAULTSORT:Branham, William}}
{{DEFAULTSORT:Branham, William}}
[[Categorie: Amerikaans predikant]]
[[Categorie: Amerikaans predikant]]
[[Categorie: Amerikaans evangelist]]
[[Categorie: Gebedsgenezer]]
[[Categorie: Pinksterchristen]]
[[Categorie: Overleden in 1965]]
[[Categorie: Overleden in 1965]]

Versie van 12 sep 2020 16:22

William Marrion Branham (10 maart 1907, 8 april 1908 of 6 april 1909[1][2]24 december 1965) was een Amerikaans christelijk gebedsgenezer. Hij was een grondlegger van de gebedsgenezingsbeweging die na de Tweede Wereldoorlog opkwam en had een grote invloed op de charismatische beweging.

Leven

Branham beweerde dat hij op driejarige leeftijd een openbaring van God had. Na een bijna fataal ongeluk, beweerde hij een stem te hebben gehoord, en op dat moment begon hij God te zoeken. Hij raakte betrokken bij de pinksterbeweging en werd uiteindelijk tot onafhankelijk doopsgezind predikant gewijd (’Independant Baptist’), hoewel hij de leer van het ’Oneness Pentecostalism’ onderschreef. Hij beweerde dat hij regelmatig visioenen en openbaringen van God kreeg.

Branham begon in 1946 als gebedsgenezer en maakte een aantal ongelooflijke, spraakmakende beweringen die later werden betwist of weerlegd (aangezien de genezen personen overleden). Hij zei dat dezelfde engel die de Israëlieten in de woestijn volgde, hem volgde. Hij beweerde zelfs dat hij deze engel op film had vastgelegd. Het fotografische ’bewijs’ toont een soort halo over Branham terwijl hij predikte. In het midden van de jaren vijftig begon zijn aanhang af te nemen, en met het verval kwamen er steeds meer controversiële en sensationele leerstellingen.

Op 18 december 1965 botste Branham op de Highway 60 in Texas frontaal met een bedronken bestuurder. De Branhams waren op weg naar Jeffersonville, waar zij de periode wilden doorbrengen. Op kerstavond 1965 overleed William Branham als gevolg van zijn verwondingen. Een begrafenistoespraak werd gehouden op 29 december. Omdat zijn volgelingen aanvankelijk dachten dat hij uit de dood zou worden opgewekt, werd zijn begrafenis uitgesteld. Uiteindelijk werd hij begraven op paasmaandag, 11 april 1966 op de oostelijke begraafplaats in Jefferson, Indiana. Zijn grafmonument bestaat uit een marmeren piramide met een een arend op de top. Aan de ene kant van de grafsteen staan de namen van de zeven gemeenten (kerken) uit de Openbaring, en aan de andere kant de namen van de ’engelen’ van deze kerken. Branham en zijn volgelingen interpreteerden dit als zeven tijdperken in de kerkgeschiedenis en de belangrijkste dienaar van de kerk in die zeven periodes.

William Marrion Branham (Kentucky, 6 april 1909Friona, Texas, 24 december 1965) was een invloedrijke Amerikaanse Bijbelleraar en wordt door sommigen gezien als een van degenen die verantwoordelijk was voor het ontstaan van de Latter Rain Movement. Branham wordt door velen ook beschouwd als een van de voorlopers van de genezingsbeweging die in de jaren 50 en 60 massaal zou opkomen.

Levensloop

Branham was de oudste in een gezin van negen kinderen. Zijn vader was een voormalig alcoholist.

Branham beweerde vanaf zijn jeugd bovennatuurlijke ervaringen te hebben, waaronder profetische visioenen. Een bepalend moment was toen hij op jonge leeftijd zei een engel te hebben gezien, die hem vertelde dat hij nooit moest drinken, roken of zijn lichaam op enigerlei wijze vergiftigen. Toen hij na een tentsamenkomst in 1933 een doopdienst had, zou een stem uit de hemel hebben geklonken die zei dat, zoals Johannes de Doper de eerste komst van Jezus Christus had aangekondigd, Branham gezonden was om de boodschap van de tweede komst aan te kondigen. Hiervan zouden anderen getuige zijn geweest.

Branhams ouders waren in naam rooms-katholiek, maar veel aandacht besteedden ze er niet aan. Branham zou voor zijn bekering carrière als bokser hebben gemaakt en vijftien gevechten hebben gewonnen. In de jaren twintig had hij een bekeringservaring, en werd later assistent-voorganger bij de plaatselijke baptistenkerk. Na een verschil van mening met de senior-voorganger over het recht van vrouwen om te mogen preken, begon hij zijn eigen samenkomsten.

In mei 1946 beweerde Branham dat hij van een engel opdracht had ontvangen om een publieke bediening van evangelisatie en gebedsgenezing te beginnen. Hieruit kwam een opwekking voort die resulteerde in een wereldwijde gebedsgenezingsbeweging.

In 1948 werd begonnen met het uitgeven van het blad The Voice of Healing, waarin veel aandacht werd besteed aan Branhams campagnes en die van andere gebedsgenezers. Branham begon ook in het buitenland te spreken. In Durban, in Zuid-Afrika, bezochten naar schatting honderdduizenden de samenkomsten. Een gedetailleerd verslag van de samenkomsten in Zuid-Afrika kan worden gevonden in Julius Stadsklevs boek Een profeet bezoekt Zuid-Afrika uit 1952.

Gedurende de opwekkingsdiensten in de jaren vijftig en zestig zouden velen door hem genezen zijn, onder wie het Amerikaanse congreslid Upshaw. Ook beïnvloedde hij andere beroemd geworden gebedsgenezers, zoals Thomas Lee Osborn.

Branham was omstreden, onder andere vanwege de visioenen die hij zei te hebben. In 1950 werd een foto gemaakt waarop Branham met een soort aureool boven zijn hoofd te zien was. De foto werd gemaakt tijdens een debat over de Bijbelse onderbouwing van gebedsgenezing. De foto werd onderzocht door George J. Lacy, een onderzoeker van omstreden documenten, die tot de conclusie kwam dat er niet met het origineel was geknoeid.[3]

In de loop van de jaren zestig raakte Branham in opspraak, omdat hij beweerde dat de theologie van de drie-eenheid, zoals in de meeste kerken werd uitgedragen, geen Bijbelse basis had. Hij nam echter ook afstand van de theologie van de Oneness-beweging, een unitaristische stroming binnen de pinksterbeweging. Hij leerde dat er één God was, die zich op verschillende manieren manifesteerde. Branham leerde dat de waterdoop in de Naam van de Here Jezus Christus moest gebeuren zonder gebruikmaking van de titels van 'de Vader, de Zoon en de Heilige Geest'. Branham verwees hiervoor naar de opdracht van Jezus in Matteüs 28 en de uitleg van Petrus daarvan in Handelingen 2:38.

Daarnaast leerde hij bijvoorbeeld dat Kaïn niet een zoon was van Adam, maar het resultaat was van seksuele gemeenschap tussen Eva en de slang in het paradijs uit het Bijbelboek Genesis. Volgens Branham leerde de Bijbel dat de slang in het paradijs een ander wezen was dan de slang die we vandaag kennen. De slang werd na de zondeval vervloekt door God om op zijn buik te gaan (Genesis 3:14), waaruit hij afleidde dat de slang een rechtopgaand wezen was. De slang was een listig dier, dat volgens de Bijbel zelfs kon spreken met de vrouw (Eva). Branham gebruikte ook 1 Johannes 3:12 als onderbouwing. Daar staat: "Niet gelijk Kaïn, die uit den boze was..." (Statenvertaling).

William Branham overleed op 56-jarige leeftijd na een frontale aanrijding met een tegenligger.[4]

Vandaag de dag zijn er wereldwijd vele groepen die geloven in de boodschap die Branham uitdroeg. Ze geloven dat de Bijbel de komst van een profeet beloofde, voor de tweede komst van Jezus Christus. De bediening van Branham zou zijn bedoeld om de 'Christelijke Bruid' (de kerk) gereed te maken voor de komst van de 'Bruidegom' (Jezus Christus).

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met William Marrion Branham op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Verwijzingen

Werk in uitvoering
Iemand is nog met dit artikel bezig. Kom later terug om het resultaat te bekijken.
 
rel=nofollow
 
rel=nofollow