Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zoutpannen van Maras: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zoutpannen_van_Maras&oldid=49298805 17 jun 2017 84.107.126.125 14 jun 2017) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zoutpannen_van_Maras&oldid=49308063 18 jun 2017 Ellywa Elmer 80 vert wpen) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Inca zout winningsplaats in Maras, Peru.jpg|right|300px]] | [[Bestand:Inca zout winningsplaats in Maras, Peru.jpg|right|300px]] | ||
'''De Inca zoutpannen van Maras''' is een zoutwinningsplaats dat gelegen is op zo'n 3500 meter hoogte in het Andesgebergte van Peru. | |||
== | == Locatie == | ||
De zoutpannen zijn gelegen vlak bij het dorp [[Maras (Peru)|Maras]] in de [[Urubamba (rivier)|Urubamba]] vallei, de [[heilige vallei van de Inca's]] in het [[Andes]]gebergte van [[Peru]]. Hier in de [[heilige vallei van de Inca's]] was vroeger het centrum van het [[Inca's|Incaimperium]]; daarom wordt het zout dat hier gewonnen wordt ook wel inca zout genoemd, hoewel de inca's reeds langs verdwenen zijn. De winningsplaats is al meer dan 2000 jaar oud en is door de Inca's gemaakt tot wat het nu is. | |||
== | Het zout is afkomstig van een hele oude opgedroogde oer-oceaan die in miljoenen jaren omhoog is gestuwd in de berg. Het zout wordt op zo’n 3500 meter hoogte gewonnen door de lokale bevolking.<ref name=":0">{{ url=http://alwareness.com/magazines/mag9/mobile/index.html#p=6 The salt treasure of Peru</ref> | ||
== Winning van het zout == | |||
[[Bestand:Salineras de Maras, Maras, Perú, 2015-07-30, DD 10.JPG|miniatuur|Zoutpannen bij Maras met op de achtergrond de heilige vallei]] | |||
Bij Maras bestaat een bron, waarin water met een hoog zoutgehalte uit stroomt. De stroom wordt met een net van kleine kanaaltjes naar de zoutpannen geleid. Als een pan is volgestroomd wordt de toevoer afgesloten; vervolgens verdampt het vocht door de zon en wind, en blijft zouter water achter. Dit proces wordt meerdere malen herhaald en vervolgens wordt het zout geoogst door de lokale bevolking.<ref name=":1">{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia meer opties|taal=en|titel=Maras, Peru|oldid=778247313|datum=20170617}}</ref> | |||
De zoutpannen zijn over het algemeen minder dan 4 m<sup>2</sup> in oppervlak, en geen enkele is dieper dan 30 cm. De waterstroom door de zoutpannen wordt zorgvuldig in de gaten gehouden en geregeld door de zoutwerkers. De hoogte van de zoutpannen wordt vanaf de bron steeds iets lager, zodat het water door de talloze stroompjes naar een volgende zoutpan kan stromen, via een opening in de zijwand van elke zoutpan. Het onderhoud van de watertoevoerwegen, de zijwanden van de zoutpannen en de openingen daarin, de bodem van de zoutpannen en het verwijderen van het neergeslagen zout vereisen een intensieve samenwerking tussen de zoutwerkers. Men is unaniem van mening dat dit systeem van samenwerking stamt uit de tijd van de inca's; wellicht nog eerder.<ref name=":1" /> | |||
Omdat het water verdampt vanuit de zoutpannen door de wind en de warmtestraling van de zon, wordt het water [[Oververzadigde oplossing|oververzadigd]]. Het zout slaat dan neer op de wanden en de bodem van de zoutpannen. Als er voldoende zout is geaccumuleerd, sluit de beheerder/eigenaar van de zoutpan de opening zodat er geen water meer toestroomt. Vervolgens droogt het zout helemaal op. Dit proces wordt 3 keer om de 10 dagen herhaalt. Vervolgens wordt het zout geoogst.<ref name=":1" /> | |||
[[Bestand:Salinas de Maras, Peru-20Sept2013 (3).jpg|miniatuur|De winning van het zout]] | |||
== Lokale bevolking == | == Lokale bevolking == | ||
De | De zoutpannen zijn bezittingen van lokale families in de regio van deze winningsplaats, en ze worden al vele generaties doorgegeven binnen de families. De mensen halen hier een belangrijk deel van hun inkomsten uit de winning van mineraalzout.<ref name=":0" /> | ||
= | Traditioneel zijn de zoutpannen beschikbaar voor elke persoon die zout wil winnen.<ref name=":1" /> Zij moeten echter wel lid zijn van de gemeenschap. Nieuwe families krijgen een zoutpan toegewezen die het verst van de gemeenschap afligt. De afmetingen van een zoutpan die een familie krijgt toegewezen hangt af van de grootte van de familie. Meestal zijn er vele ongebruikte zoutpannen beschikbaar. Een nieuweling kan een lege zoutpan uitzoeken, zich laten informeren door de huidige informele cooperatie, leren hoe de zoutpan te onderhouden, en beginnen met het werk. | ||
== | == Het mineraalzout == | ||
Het zout wordt uit meerdere lagen gewonnen tijdens het winningsproces. Het keukenzout wordt uit de bovenste lagen van de | Het Incazout bevat 84 mineralen en sporenelementen waaronder: calcium, ijzer, magnesium en zink. De balans van deze mineralen geeft het zijn kleur en smaak. <ref name=":0" /> De kleur varieert van wit tot licht roodachtig of bruin. Het zout wordt uit meerdere lagen gewonnen tijdens het winningsproces. Het keukenzout wordt uit de bovenste lagen van de zoutpan gehaald. De bovenste laag heet ook wel "flor de sal" en is wit van kleur. De middelste laag is meer ivorig en licht roze van kleur. Uit de onderste lagen wordt het badzout gehaald, deze is roodbruin van kleur.<ref name=":0" /> | ||
{{Appendix}} | |||
Versie van 30 jun 2017 22:03
De Inca zoutpannen van Maras is een zoutwinningsplaats dat gelegen is op zo'n 3500 meter hoogte in het Andesgebergte van Peru.
Locatie
De zoutpannen zijn gelegen vlak bij het dorp Maras in de Urubamba vallei, de heilige vallei van de Inca's in het Andesgebergte van Peru. Hier in de heilige vallei van de Inca's was vroeger het centrum van het Incaimperium; daarom wordt het zout dat hier gewonnen wordt ook wel inca zout genoemd, hoewel de inca's reeds langs verdwenen zijn. De winningsplaats is al meer dan 2000 jaar oud en is door de Inca's gemaakt tot wat het nu is.
Het zout is afkomstig van een hele oude opgedroogde oer-oceaan die in miljoenen jaren omhoog is gestuwd in de berg. Het zout wordt op zo’n 3500 meter hoogte gewonnen door de lokale bevolking.[1]
Winning van het zout
Bij Maras bestaat een bron, waarin water met een hoog zoutgehalte uit stroomt. De stroom wordt met een net van kleine kanaaltjes naar de zoutpannen geleid. Als een pan is volgestroomd wordt de toevoer afgesloten; vervolgens verdampt het vocht door de zon en wind, en blijft zouter water achter. Dit proces wordt meerdere malen herhaald en vervolgens wordt het zout geoogst door de lokale bevolking.[2]
De zoutpannen zijn over het algemeen minder dan 4 m2 in oppervlak, en geen enkele is dieper dan 30 cm. De waterstroom door de zoutpannen wordt zorgvuldig in de gaten gehouden en geregeld door de zoutwerkers. De hoogte van de zoutpannen wordt vanaf de bron steeds iets lager, zodat het water door de talloze stroompjes naar een volgende zoutpan kan stromen, via een opening in de zijwand van elke zoutpan. Het onderhoud van de watertoevoerwegen, de zijwanden van de zoutpannen en de openingen daarin, de bodem van de zoutpannen en het verwijderen van het neergeslagen zout vereisen een intensieve samenwerking tussen de zoutwerkers. Men is unaniem van mening dat dit systeem van samenwerking stamt uit de tijd van de inca's; wellicht nog eerder.[2]
Omdat het water verdampt vanuit de zoutpannen door de wind en de warmtestraling van de zon, wordt het water oververzadigd. Het zout slaat dan neer op de wanden en de bodem van de zoutpannen. Als er voldoende zout is geaccumuleerd, sluit de beheerder/eigenaar van de zoutpan de opening zodat er geen water meer toestroomt. Vervolgens droogt het zout helemaal op. Dit proces wordt 3 keer om de 10 dagen herhaalt. Vervolgens wordt het zout geoogst.[2]
.jpg){kind=link}
Lokale bevolking
De zoutpannen zijn bezittingen van lokale families in de regio van deze winningsplaats, en ze worden al vele generaties doorgegeven binnen de families. De mensen halen hier een belangrijk deel van hun inkomsten uit de winning van mineraalzout.[1]
Traditioneel zijn de zoutpannen beschikbaar voor elke persoon die zout wil winnen.[2] Zij moeten echter wel lid zijn van de gemeenschap. Nieuwe families krijgen een zoutpan toegewezen die het verst van de gemeenschap afligt. De afmetingen van een zoutpan die een familie krijgt toegewezen hangt af van de grootte van de familie. Meestal zijn er vele ongebruikte zoutpannen beschikbaar. Een nieuweling kan een lege zoutpan uitzoeken, zich laten informeren door de huidige informele cooperatie, leren hoe de zoutpan te onderhouden, en beginnen met het werk.
Het mineraalzout
Het Incazout bevat 84 mineralen en sporenelementen waaronder: calcium, ijzer, magnesium en zink. De balans van deze mineralen geeft het zijn kleur en smaak. [1] De kleur varieert van wit tot licht roodachtig of bruin. Het zout wordt uit meerdere lagen gewonnen tijdens het winningsproces. Het keukenzout wordt uit de bovenste lagen van de zoutpan gehaald. De bovenste laag heet ook wel "flor de sal" en is wit van kleur. De middelste laag is meer ivorig en licht roze van kleur. Uit de onderste lagen wordt het badzout gehaald, deze is roodbruin van kleur.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|