Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Elmer van Engelenburg: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elmer_van_Engelenburg&oldid=57409979 -1- Fangelus 27 okt 2020)
 
(foto)
 
(5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 3: Regel 3:
| geboorteplaats    = [[Rhenen]], [[Nederland]]
| geboorteplaats    = [[Rhenen]], [[Nederland]]
| beroep            = Auteur
| beroep            = Auteur
| afbeelding        =  
| afbeelding        = Elmer van Engelenburg.jpg
| uitgeverij        = Pumbo
| uitgeverij        = Pumbo
| jaren-actief      = 2002-
| jaren-actief      = 2002-
Regel 9: Regel 9:
| portaal          = literatuur
| portaal          = literatuur
}}
}}
'''Elmer B. (??) van Engelenburg (1978)''' is een [[Nederland]]s [[auteur|schrijver]], met vooralsnog twee publicaties op zijn naam, [[Externe Factoren]] en [[Zij dronken ambrozijn alsof het water was]].  
 
'''Elmer Brian''' '''van Engelenburg''' ([[Rhenen]], [[2 maart]] [[1978]]) is een [[Nederland]]s<nowiki/>e [[auteur|schrijver]].
 
== Biografie ==
Van Engelenburg werd geboren in het aan [[Veenendaal]] grenzende [[Julianaziekenhuis Veenendaal|Julianaziekenhuis]] (dat op het grondgebied van [[Rhenen]] stond) en groeide op in Veenendaal in een gezin met een jongere broer. In Veenendaal rondde hij aan het [[Christelijk Lyceum Veenendaal|CLV]] in 1997 zijn VWO af. Hierna ging hij intern in opleiding bij [[IBM]], waarna hij tot 2003 in de [[IT-sector|automatisering]] bleef werken. Vervolgens ging hij werken als onder meer [[Gevangenbewaarder|cipier]] in een detentiecentrum, In 2004 begon hij aan een studie op de [[Universiteit voor Humanistiek]], waar hij aansluiting vond bij het gedachtegoed van [[Harry Kunneman]] en via [[Joep Dohmen (filosoof)|Joep Dohmen]] bekend raakte met het werk van [[Friedrich Nietzsche|Nietzsche]]. Hij herkende vooral de kritiek op de (post-)moderne samenleving, die zich kenmerkt door een doorgeslagen individualiteit. Na het schrijven van zijn bachelorscriptie over 'de dood van het [[humanisme]]', nam Van Engelenburg afstand van het traditionele humanistische gedachtegoed. Halverwege zijn Master verlaat hij de universiteit en gingt weer werken in de automatisering, onder andere bij [[Koninklijke KPN|KPN]] en [[Canal Digitaal]]. Later ging hij bij [[bol.com]] aan de slag als IT-specialist.


== Schrijven ==
== Schrijven ==
Tijdens zijn studie schreef Van Engelenburg al (kritische) artikelen voor het [[universiteitsblad]], en was hij de medeoprichter van en schrijver in het [[Underground (cultuur)|underground]] magazine ''Blinde Spot''. Daarvoor was hij de vaste columnist geweest bij een [[Sociaalnetwerksite|sociaalnetworksite]] (chatnu.nl) dat vergelijkbaar was met [[Hyves|hyves.nl]]. Toen hij werkte bij Canal Digitaal, vulde hij de tijd waarin hij moest wachten met het schrijven van korte verhalen, nadat in aanraking was gekomen met de [[Absurdisme|absurdistische]] verhalenbundel ''Vogels met zwarte poten kun je niet vreten'' van [[Anton Dautzenberg]]. Uiteindelijk leidde deze korte verhalen tot de bundel ''Externe Factoren'', die in 2020 uit is gekomen.
Daarvoor schreef hij ''Zijn dronken ambrozijn alsof het water was'', een semi-[[Autobiografie|autobiografische]] roman die gebaseerd is op zijn reis naar [[Athene (stad)|Athene]], die hij in 2019 maakte. Dit boek is een feitelijk een materiaalstudie, waarin hij experimenteert met stijlen. Het boek is niet eenduidig van vorm, en wisselt tussen serieuze beschouwingen over filosofische onderwerpen en absurdistische dialogen tussen hem en zijn broer.
Momenteel werkt hij aan twee romans, ''Origami'' (over zijn tijd als drummer) en ''Lotgevallen'' (fictief verhaal over een verboden liefde). Daarnaast heeft hij nog twee boeken 'op stapel': ''Voetballen in Afrika'', waarin hij zal terugblikken op zijn jeugd in Veenendaal en een [[Fantasy (genre)|fantasy]] epos: ''Astenos''.
== Andere activiteiten ==
Voorheen was hij lokaal bekend als [[acteur]] in de [[fotostrip]] [[3hoog]] van [[Ype Driessen]] (seizoen 3). Tevens speelde hij in de studentenfilm The Street Project<ref>{{Citeer boek|titel=The Street Project|auteur=Lester van der Bel|medeauteurs=Lester van der Bel, Fleur van Keimpema, Kai Tellegen, Merlijn Koch|url=https://www.imdb.com/title/tt1773769/|uitgever=Finishing Touch Studios|datum=2009-11-21}}</ref> (2009)


====== Over "Zij dronken ambrozijn...": ======
Hij was enkele jaren actief als [[drummen|drummer]] in diverse [[stonerrock]]- en [[metal]]-bands. Hiermee stond hij o.a. in [[TivoliVredenburg]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]] en poppodium [[013]] in [[Tilburg]]. Ook speelde hij ooit samen met de Nederlandse [[kunstenaar]] en [[ontwerper]] van [[muziekinstrument]]en, [[Yuri Landman]].
''- "Briljant boek. Al in de inleiding is de toon kwetsbaar en arrogant tegelijk, dus las ik verder. Er wordt gespeeld met tijd, ruimte en perspectief, zonder dat het chaotisch wordt. Knap. Er wordt geparadeerd met kennis, dat zou ik ook doen als ik zoveel wist, indrukwekkend. De omschakelingen naar compleet absurdisme binnen het reisverslag zijn erg knap gedaan en hysterisch grappig, met name door het niet schuwen van beledigingen, iets wat de laatste tijd niet meer zo'n geliefd genre lijkt. Ik vond het opgelucht ademhalen."''


''- "Het is een leuk boek met een originele schrijfstijl. (...) Het is een leuke afwisseling met veel andere boeken omdat het zowel qua inhoud als stijl niet zomaar te vergelijken is met een ander boek dat ik ken."''
Van Engelenburg begon zijn huidige schrijfcarrière dus na het lezen van het [[debuut]] van [[Anton Dautzenberg]], maar is in de loop der jaren geïnspireerd door [[Ronald Giphart]], [[Arnon Grunberg]] en [[Michel Houellebecq]]. Tevens is hij schatplichtig aan het denken van [[Harry Mulisch]]. Een latere invloed is ook zeker [[Herman Koch]] geweest.


====== Over "Externe factoren": ======
== Publicaties ==
''"Blijkbaar de eerste verhalen van deze schrijver. Hij neemt zichzelf niet serieus, en doet bij tijd en wijlen denken aan Dautzenberg: hij zoekt grenzen op, zowel inhoudelijk als qua vorm. Hij speelt met taal en zijn lezers."''
*''Externe factoren''. (Korte verhalen, 2020 ({{ISBN|9789464062465}}))
*''Zij dronken ambrozijn alsof het water was'' (Roman, 2020 ({{ISBN|9789464061192}}))


== Andere activiteiten ==
== Discografie ==
Voorheen was hij lokaal bekend als [[acteur]] in de [[fotostrip]] [[3hoog]] van [[Ype Driessen]] (seizoen 3). Tevens speelde hij in de lokale film The Street Project (2009)
Met Yama
 
* ''Seaquake (2012)''<ref>{{Citeer web|url=https://yama.bandcamp.com/album/seaquake|titel=Seaquake, by Yama|bezochtdatum=2020-10-28|werk=Yama}}</ref>


Voor hij begon met korte verhalen, schreef hij wekelijkse [[column]]s voor diverse [[chatsite]]s, waaronder [[Netlog]] en het Nederlandse [[Chatnu]].
Met Avec-A ([[Yuri Landman]]), als gastdrummer


Hij was ook enkele jaren actief als [[drummen|drummer]] in diverse nooit doorgebroken [[Stonerrock]]- en [[metal]]-bands. Hiermee stond hij o.a. in [[TivoliVredenburg]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]] en poppodium [[013]] in [[Tilburg]]. Ook speelde hij ooit samen met de Nederlandse kunstenaar en ontwerper van muziekinstrumenten, [[Yuri Landman]].
* ''Vivre dans l'aisance (2004)''


Van Engelenburg begon zijn schrijfcarrière na het lezen van het [[debuut]] van [[Anton Dautzenberg]], maar is in de loop der jaren geïnspireerd door [[Ronald Giphart]], [[Arnon Grunberg]] en [[Michel Houellebecq]]. Tevens is hij schatplichtig aan het denken van [[Harry Mulisch]], vooral wanneer het zijn categorisch denken betreft. Een latere invloed is ook zeker [[Herman Koch]] geweest.
Met Unfold, enkel in eigen beheer uitgebracht.


Hij studeerde in [[Utrecht (stad)|Utrecht]], aan de [[Universiteit voor Humanistiek]], in de periode 2006-2012. Tijdens deze studie maakte hij kennis met de [[filosofie]], waar hij voor hem belangrijke auteurs als (o.a.) [[Emil Cioran]], [[Peter Sloterdijk]] en [[Friedrich Nietzsche]] leerde kennen.
* ''From here till now and ever''
* ??


== Publicaties ==
Met Rad.Art
* ''Externe factoren''. (Bundeling van korte verhalen, 2020 (ISBN: 9789464062465))
*''Zij dronken ambrozijn alsof het water was'' (Roman, 2020 (ISBN: 9789464061192))


== In 2020 werkt hij aan ==
* ''Sneak Preview''
* ''??''
* ''What we leave behind''


*''Lotgevallen'' (Mogelijk onder pseudoniem, 2020/21)
== Referenties ==
*''Voetballen in Afrika''. (Roman, 2021)
{{References}}
*''Origami'' (Roman, 2021)
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q101627819 }}
{{DEFAULTSORT:Engelenburg, Elmer van}}
[[Categorie:Nederlands schrijver]]
[[en:Elmer van Engelenburg]]

Huidige versie van 10 dec 2022 om 15:13

rel=nofollow

Elmer Brian van Engelenburg (Rhenen, 2 maart 1978) is een Nederlandse schrijver.

Biografie

Van Engelenburg werd geboren in het aan Veenendaal grenzende Julianaziekenhuis (dat op het grondgebied van Rhenen stond) en groeide op in Veenendaal in een gezin met een jongere broer. In Veenendaal rondde hij aan het CLV in 1997 zijn VWO af. Hierna ging hij intern in opleiding bij IBM, waarna hij tot 2003 in de automatisering bleef werken. Vervolgens ging hij werken als onder meer cipier in een detentiecentrum, In 2004 begon hij aan een studie op de Universiteit voor Humanistiek, waar hij aansluiting vond bij het gedachtegoed van Harry Kunneman en via Joep Dohmen bekend raakte met het werk van Nietzsche. Hij herkende vooral de kritiek op de (post-)moderne samenleving, die zich kenmerkt door een doorgeslagen individualiteit. Na het schrijven van zijn bachelorscriptie over 'de dood van het humanisme', nam Van Engelenburg afstand van het traditionele humanistische gedachtegoed. Halverwege zijn Master verlaat hij de universiteit en gingt weer werken in de automatisering, onder andere bij KPN en Canal Digitaal. Later ging hij bij bol.com aan de slag als IT-specialist.

Schrijven

Tijdens zijn studie schreef Van Engelenburg al (kritische) artikelen voor het universiteitsblad, en was hij de medeoprichter van en schrijver in het underground magazine Blinde Spot. Daarvoor was hij de vaste columnist geweest bij een sociaalnetworksite (chatnu.nl) dat vergelijkbaar was met hyves.nl. Toen hij werkte bij Canal Digitaal, vulde hij de tijd waarin hij moest wachten met het schrijven van korte verhalen, nadat in aanraking was gekomen met de absurdistische verhalenbundel Vogels met zwarte poten kun je niet vreten van Anton Dautzenberg. Uiteindelijk leidde deze korte verhalen tot de bundel Externe Factoren, die in 2020 uit is gekomen.

Daarvoor schreef hij Zijn dronken ambrozijn alsof het water was, een semi-autobiografische roman die gebaseerd is op zijn reis naar Athene, die hij in 2019 maakte. Dit boek is een feitelijk een materiaalstudie, waarin hij experimenteert met stijlen. Het boek is niet eenduidig van vorm, en wisselt tussen serieuze beschouwingen over filosofische onderwerpen en absurdistische dialogen tussen hem en zijn broer.

Momenteel werkt hij aan twee romans, Origami (over zijn tijd als drummer) en Lotgevallen (fictief verhaal over een verboden liefde). Daarnaast heeft hij nog twee boeken 'op stapel': Voetballen in Afrika, waarin hij zal terugblikken op zijn jeugd in Veenendaal en een fantasy epos: Astenos.

Andere activiteiten

Voorheen was hij lokaal bekend als acteur in de fotostrip 3hoog van Ype Driessen (seizoen 3). Tevens speelde hij in de studentenfilm The Street Project[1] (2009)

Hij was enkele jaren actief als drummer in diverse stonerrock- en metal-bands. Hiermee stond hij o.a. in TivoliVredenburg in Utrecht en poppodium 013 in Tilburg. Ook speelde hij ooit samen met de Nederlandse kunstenaar en ontwerper van muziekinstrumenten, Yuri Landman.

Van Engelenburg begon zijn huidige schrijfcarrière dus na het lezen van het debuut van Anton Dautzenberg, maar is in de loop der jaren geïnspireerd door Ronald Giphart, Arnon Grunberg en Michel Houellebecq. Tevens is hij schatplichtig aan het denken van Harry Mulisch. Een latere invloed is ook zeker Herman Koch geweest.

Publicaties

Discografie

Met Yama

  • Seaquake (2012)[2]

Met Avec-A (Yuri Landman), als gastdrummer

  • Vivre dans l'aisance (2004)

Met Unfold, enkel in eigen beheer uitgebracht.

  • From here till now and ever
  • ??

Met Rad.Art

  • Sneak Preview
  • ??
  • What we leave behind

Referenties

  1. º Lester van der Bel; Lester van der Bel, Fleur van Keimpema, Kai Tellegen, Merlijn Koch, The Street Project, Finishing Touch Studios
  2. º Seaquake, by Yama. Yama Geraadpleegd op 2020-10-28
rel=nofollow
rel=nofollow