Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Restaurant Bierhandel 'de Pijp': verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Restaurant_Bierhandel_%27de_Pijp%27&oldid=55250380 14 dec 2019 -e- Moshe van Dijk 14 dec 2019)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
== Algemeen ==
'''Restaurant Bierhandel 'de Pijp'''' is het oudste restaurant van de stad [[Rotterdam]]{{Bron?}} en is te vinden in de Gaffelstraat 90. De Pijp was oorspronkelijk gelegen aan de Geldersekade. Tijdens het [[Bombardement op Rotterdam|bombardement op 14 mei 1940]] werd de Pijp getroffen; nadien is het restaurant heropend in de Gaffelstraat.
Restaurant Bierhandel 'de Pijp' is het oudste restaurant van de stad [[Rotterdam]] en is te vinden in de Gaffelstraat 90. De Pijp bestaat inmiddels al 121 jaar en was eerst gelegen aan de Geldersekade. Helaas is deze locatie getroffen tijdens het [[Bombardement op Rotterdam|bombardement op 14 mei 1940]] en moest de Pijp dus verhuizen naar de Gaffelstraat. De zaak is zo'n vijftig meter lang en 7 meter breed het heeft een open keuken en er is een zit capaciteit voor zo'n zestig man. Aan de muur hangen door heel de zaak allemaal verschillende dassen inmiddels bedekt met een laagje stof. Ook zijn de muren door de jaren heen vol geplakt met stickers van studentenhuizen, bedrijven en sportverenigingen al deze dingen samen zorgen voor een unieke sfeer.


== Geschiedenis ==
== Geschiedenis ==
Het begint in 1898 aan de Geldersekade. Een zekere G.J. Spruyt besluit een bierhandel te beginnen, tevens agentschap en bottelarij van [[Heineken]]. Aan de Geldersekade worden vaten bier door binnenschepen aangeleverd. Hij gaat bier verkopen aan cafés, maar verkoopt in zijn eigen zaak ook bier voor de directe consumptie. Mensen die bier drinken krijgen honger dus werden er worst, kaas, olienoten en mosselen in huis gehaald om de honger te stillen. Op dat moment realiseerde hij zich niet dat hij een bedrijf openende wat 121 jaar later, nog bestaat.
In 1898 opende G.J. Spruyt een bierhandel, tevens agentschap en bottelarij van [[Heineken (brouwerij)|Heineken]]. Aan de Geldersekade werden vaten bier door binnenschepen aangeleverd. Hij verkocht niet alleen bier aan cafés, maar in zijn eigen zaak schonk hij ook bier aan klanten.


De Gelderse kade was een zeer goed punt voor een kroeg, want je had het Maasstation, de eerste studenten die in Utrecht studeerden en met de trein naar en van Rotterdam reisden stapten hier uit en dan konden ze de eerste beste gelegenheid tot bier natuurlijk niet voorbij laten lopen. Uit die tijd stammen ook de banden met het [[Utrechtsch Studenten Corps]], in het bijzonder met het gezelschap “Roterodamum”, tot op de dag van vandaag worden de nieuwe “ketelbinkies” elk jaar in de pijp geïnstalleerd.
De Geldersekade was een zeer goed punt voor een kroeg. Dankzij de nabijheid van het Maasstation bezochten veel in Utrecht studerende Rotterdamse jongeren het café van Spruyt. Uit die tijd stammen ook de banden met het [[Utrechtsch Studenten Corps]], in het bijzonder met het gezelschap “Roterodamum”. Anno 2019 worden de nieuwe “ketelbinkies” elk jaar in de Pijp geïnstalleerd.
Enkele jaren voor de oorlog nam Jan van der Valk (die niets te maken heeft met het bekende horecaconcern) de pijp over van Spruyt. Schippers die moesten gaan varen haalden vaak voor vertrek nog even snel bij “Jan van de Pijp” een emmer bier om deze tijdens het varen te kunnen nuttigen. Deze jan was begonnen als Tappersknecht in de pijp.
Omdat studenten van de hoge school voor economie ook ontdekten dat een emmer bier goedkoper was dan een glas, zag je regelmatig studenten met een emmer bier naar huis wandelen.
Op 14 mei 1940 veranderde alles. Door het [[Bombardement van Rotterdam]] kwam een abrupt einde aan het hele gebied rond het havengebeuren en dus ook aan de pijp op die locatie. Dit gebied heet nu de oude haven. Maar zoals je kunt zien is dit bijna totaal nieuw opgebouwd (O.a. [[Kubuswoningen]])
Maar oude jan, inmiddels bijgestaan door zoon Cor vond in de Gaffelstraat een leegstaande fietsenstalling en huurde deze. Uit de puinhopen van de Gelderse kade haalde hij de nog bruikbare tafels en stoelen en hij ging op de oude voet verder.
De bezoekers van de pijp hadden de nieuwe locatie snel gevonden, want er stond niet zoveel meer in het centrum van Rotterdam.


Na de oorlog bloeide de Pijp op met Cor van der Valk aan het roer hij had de zaak van zijn vader overgenomen. Er kwamen veel klanten waar Cor overigens erg kieskeurig over was, zo voerde hij een streng deur beleid met een keuring of je wel waardig genoeg was om in de Pijp te mogen eten.  
Enkele jaren voor de [[Tweede Wereldoorlog]] nam Jan van der Valk Pijp over van Spruyt. Schippers die moesten gaan varen haalden vaak voor vertrek nog even snel bij “Jan van de Pijp” een emmer bier om deze tijdens het varen te kunnen nuttigen. Deze Jan was begonnen als tappersknecht in de Pijp. Omdat studenten van de hogeschool voor economie ook ontdekten dat een emmer bier goedkoper was dan een glas, zag je regelmatig studenten met een emmer bier naar huis wandelen.


Jaren verstreken en in 1982 liet Cor weten dat hij wilde stoppen, Rob van der Wel (John genoemd) en John Mook respectievelijk Oberkelner en Chef-kok namen de pijp van Cor over en tot vandaag de dag is de formule nog dezelfde.
Op 14 mei 1940 kwam er door het bombardement een abrupt einde aan het café. Van der Valk en zijn zoon Cor vonden in de gebombardeerde Gaffelstraat een leegstaande fietsenstalling en huurden deze. Uit de puinhopen van de Geldersekade haalde hij de nog bruikbare tafels en stoelen.
In de jaren daarna, na een conflict met Heineken, zorgden zij ervoor dat de pijp als enige commerciële instelling een bierviltje kreeg met aan de bovenkant het logo van de pijp en aan de onderkant dat van Heineken.


In 1988 is ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan het eerste boek over de pijp gemaakt. Tien jaar later 1998 heeft de pijp ter gelegenheid van zijn 100-jarige bestaan zijn tweede boek uitgegeven.
Na de oorlog bloeide de Pijp op. Cor van der Valk had de zaak van zijn vader overgenomen.

Helaas is Rob (John) van der Wel op 30 september 1993 op 49-jarige leeftijd overleden aan een ernstige ziekte.


In 2012 heeft Jilles van Werkhoven de zaak van John Mook overgenomen en is tot op de dag van vandaag eigenaar van Restaurant Bierhandel 'de Pijp'.
In 1982 namen Rob van der Wel en John Mook het café over. In de jaren daarna, na een conflict met Heineken, zorgden zij ervoor dat de pijp als enige commerciële instelling een bierviltje kreeg met aan de bovenkant het logo van de pijp en aan de onderkant dat van Heineken.{{Bron?}}


== de naam ==
In 1988 is ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan het eerste boek over de Pijp gemaakt. Tien jaar later heeft de Pijp ter gelegenheid van zijn 100-jarige bestaan zijn tweede boek uitgegeven.
Oorsprong van de naam zijn verschillende versies over
1ste De toen gangbare inhoudsmaat van bierflesjes werd in die tijd ook wel “pijp”genoemd (vergelijkbaar de latere pijpjes bier). Aangezien het een bierhandel was zou dit de naam kunnen verklaren.


2de Het grondoppervlak bestond uit een lange ruimte met een knik voor de toiletten achterin, dus in de vorm van een pijp.
In 2012 heeft Jilles van Werkhoven de zaak overgenomen.


3de Een andere versie is dat het bedrijf was gevestigd in een heel smal pand aan de Geldersekade en deze smalle panden werden in de volksmond Pijpela’s genoemd, dus werd het “de Pijp”.
== Herkomst van de naam ==
Voor de oorsprong van de cafénaam zijn er verschillende verklaringen:
* De destijds gangbare inhoudsmaat van bierflesjes werd in die tijd ook wel ''pijp''genoemd (vergelijkbaar de latere pijpjes bier).
* Het grondoppervlak bestond uit een lange ruimte met een knik voor de toiletten achterin, dus in de vorm van een pijp.
* Het bedrijf was gevestigd in een heel smal pand aan de Geldersekade en deze smalle panden werden in de volksmond ''pijpela'' genoemd.


== Het Rotterdamsch Studenten Corps ==
== Het Rotterdamsch Studenten Corps ==
Sociëteit “Hermes” kwam in de problemen toen in april 1941 een gedichtje gepubliceerd werd genaamd “Tante Polly” van de hand van een van de leden, [[Heinz Polzer]]. Omdat dit gedicht vol stond met anti-Duitse symboliek werd twee dagen na het verschijnen een inval gedaan op de sociëteit en werd Heinz Polzer gearresteerd en veroordeeld. Hij maakte in de gevangenis een kaartspel met twee jokers, Herman en [[Adolf]]. Hiervoor kreeg hij nog twee maanden extra gevangenisstraf. Om meer grip te krijgen op het [[Rotterdamsch Studenten Corps]] dienden alle studenten een loyaliteitsverklaring te tekenen. Omdat de studenten dit weigerden, werd het verenigingsleven voor studenten door de Duitsers verboden. De vereniging week vervolgens uit naar de Pijp, omdat daar zelden Duitsers te zien waren.
Sociëteit “Hermes”, toen nog gevestigd op de Eendrachtsweg Nr. 35 schuin tegenover het tegenwoordige Parkhotel, kwam in de problemen toen in April 1941 een gedichtje gepubliceerd werd genaamd “Tante Polly” van de hand van een van de leden [[Heinz Polzer]], tegenwoordig bekend als DRS. P
Omdat dit gedicht vol staat met anti-bezetter symboliek werd twee dagen na het verschijnen een inval gedaan op de sociëteit en Heinz Polzer werd gearresteerd en veroordeeld waarna hij in de gevangenis een kaartspel maakte met twee jokers, Herman en [[Adolf]]. Hiervoor kreeg hij nog twee maanden extra gevangenisstraf.  


Omdat de bezetter geen grip had op het [[Rotterdamsch Studenten Corps]] en niet blij was met het verenigingen waar ze geen controle op hadden eiste ze in April 1941 dat alle studenten van het RSC een loyaliteitsverklaring tekenden. Dit werd uiteraard door studenten geweigerd en daardoor werd het verenigingsleven voor studenten door de duisters verboden. Toen was de tijd aangebroken om uit te wijken naar een andere locatie en dat was de pijp in de Gaffelstraat.  
In de Pijp worden de in de oorlog gesneuvelde studenten elk jaar op 4 mei herdacht.


Waarom de pijp?, zal je je afvragen. Vooral doordat de pijp een Café was dat door de Duitsers bijna nooit werd bezocht, omdat er geen vrouwen kwamen. En als de Duitsers toch kwamen, dan werd door oude jan op een vriendelijke doch zeer ongastvrije manier duidelijk gemaakt dat ze niet gewenst waren.
== Trivia ==
Een van de anekdotes is dat er op een dage wat Duitsers binnen kwamen om mosselen te eten. Jan nam de bestelling op en begon de mosselen te koken. Tijdens het koken gooide hij een flinke hand zand bij de mosselen. Toen de mosselen geserveerd waren klaagden de Duitsers bij Jan dat er zand in de mosselen zat, waarop jan antwoordde, dat dat altijd zo is als het gestormd heeft. De Duitsers begrepen er niets van, want die zagen alle andere gasten zonder te morren hun pan mosselen leeg eten. Ze zijn dan ook vertrokken om nooit meer terug gekeerd.  
De Pijp is regelmatig bezocht door bekende artiesten en politici. Zo zouden onder andere de [[Rolling Stones]] in het café hebben gegeten.


Toen de sociëteit in de oorlog gesloten was is ook het studentenverzet gaan groeien en omdat dit nogal wat levens gekost heeft, ook onder leden van het RSC, worden in de pijp ieder jaar op 4 Mei om 20:00 uur gevallenen van dit Corps herdacht door het voorlezen van de namen door de president van het college en vervolgens twee minuten stilte.
== Vereniging de Pijp 1898 ==
Eind 2013 is de “Vereniging de Pijp 1898” opgericht. Deze bestaat uit Rotterdamse ondernemers en heeft als doel om het ondernemerschap in de Rotterdamse binnenstad te bevorderen. Eén van de activiteiten is het uitreiken van de ''John van der Wel penning''. Deze penning werd ontworpen door de Rotterdamse kunstenaar Doornèd en wordt één keer in de twee jaar uitgereikt aan “een persoon of instelling die zich op bijzondere wijze geprofileerd heeft ten behoeve van een goed Rotterdamse doel”
Tijdens de gehele bezetting is er in Rotterdam, in tegenstelling tot de andere studentenverenigingen in het land, door het RSC een Almanak uitgegeven die volledig in de illegaliteit gemaakt moest worden, omdat alle vormen van samenkomst voor studentenverenigingen verboden waren. Ook de ontgroening ging illegaal gewoon door en vond gedeeltelijk plaats in de pijp. 
De achterste tafel rechts was in de oorlogsjaren de Senaat en Bestuurstafel, daar zit ook vandaag de dag het College als het in de pijp is. Ook zijn de kelners van de Pijp leden van het RSC


Besef goed dat de mensen waarover ik het nu heb ten tijde van de bezetting jonge mannen waren en hun leven waagden voor de vrijheid die wij nu heel gewoon vinden.
{{authority control|TYPE=|Wikidata= }}


== clientèle ==
Onder leiding van Cor van der Valk ( die de zaak van zijn vader had overgenomen) bloeit de Pijp na de oorlog op. Studenten en zeker het Rotterdamsche Corps hebben door de oorlogsjaren een stevige band met de pijp opgebouwd. Maar ook mensen uit het Onderwijs, bedrijfsleven, politiek, journalistiek en de Kunstwereld weten de weg naar de pijp te vinden.


Voorbeelden Politiek: Ministers, Staatssecretarissen, kamerleden en Rotterdamse Politici komen veel in de pijp, Zoals: [[Lubbers]],Peper, [[Korthals Altes]], Ruding, Weisglas, [[Dijsselbloem]], [[Aboutaleb]], Albayrak, etc.
{{DEFAULTSORT:}}
Cor was heel streng in zijn toelatingsbeleid zo was er een bewijs van toegang/lidmaatschap gewenst en was er een luikje dat nog steeds in de deur zit. Dit luikje ging in die tijd alleen open als er gebeld werd en dan keek men eerste wie voor de deur stond, was het een bekende dan was er niets aan de hand, dan kon de deur open. Als het een onbekende was dan keek Cor of hij er wel netjes genoeg uitzag en bij twijfel gaf de omslag in zijn broek vaak de doorslag om iemand binnen te laten.




Eind jaren vijftig was de pijp een geliefd Cafe van het Rotterdams Toneel, ook vandaag de dag komen er veel mensen van het theater en televisie zoals o.a. [[Joke Bruys]], [[Gerard Cox]] en [[Youp van ’t Hek]]. Ook [[Jules Deelder]], die in 1963 door Cor eruit is gezet omdat hij zich volgens Cor te schunning gedroeg voor zijn gasten, is vandaag de dag vaste gast.
[[Categorie:Rotterdam]]
 
Ook de Oud-studenten, die inmiddels de Hogere posten in het bedrijfsleven bekleedden kwamen en komen graag in de pijp voor een hapje. Namen als Van den Oever ([[Shell]]), Hooft Graafland ([[Heineken]]), Eelco Hoekstra ([[Vopak]]) en Harald Swinkels (NL Energie). In het oude gastenboek staan zelfs de handtekeningen van [[Picasso]], Montgommery en [[Joseph Luns]].
== Rolling Stones ==
In 1972 Toen de [[Rolling Stones]] voor de eerste keer in Rotterdam waren werd er ’s avonds rond half negen gebeld en Cor keek door het luikje en zei tegen de mensen die voor de deur stonden, nee ik heb geen plaats en boem daar ging het leuk weer dicht. Even later deden zij een tweede poging, maar cor zei nee ik heb niets vrij, dat had ik al gezegd. Bij de derde poging deed Rinus, een van de obers van die tijd het luikje open en zag dat het de toen wereldberoemde Rolling Stones waren die voor de deur stonden. Hij deed een poging om Cor te overtuigen dat dit wereldberoemde mensen waren, maar Cor bleef bij zijn standpunt en zei tegen Rinus dat die gasten zulk lang vies haar hadden en dit wilde Cor niet tussen zijn gasten hebben zitten. Enkele jaren later toen ze weer in Rotterdam waren hebben ze alles in het werk gesteld om toch in de pijp te kunnen eten. Cor stond dat alleen toe na twaalf uur ’s avonds als de meeste gasten toch naar huis waren.
 
== de Pijp das ==
John en John introduceerde een zeer gewilde genummerde 'pijp das'. Deze das kan je alleen ontvangen als je verdienstelijk bent geweest voor Rotterdam, Nederland of het Rotterdamsch Studenten Corps.
 
== Vereniging de Pijp 1898 ==
Eind 2013 is de “Vereniging de Pijp 1898” opgericht. Deze bestaat uit Rotterdamse ondernemers en heeft als doel om het ondernemerschap in de Rotterdamse binnenstad te bevorderen. Eén van de activiteiten is het uitreken van de John van der Wel penning. Deze penning werd ontworpen door de bekende Rotterdamse kunstenaar Doornèd en wordt één keer in de twee jaar uitgereikt aan “een persoon of instelling die zich op bijzondere wijze geprofileerd heeft ten behoeve van een goed Rotterdamse doel”


{{nocat}}
[[Categorie:restaurant]]

Huidige versie van 29 dec 2019 om 15:17

Restaurant Bierhandel 'de Pijp' is het oudste restaurant van de stad Rotterdam[bron?] en is te vinden in de Gaffelstraat 90. De Pijp was oorspronkelijk gelegen aan de Geldersekade. Tijdens het bombardement op 14 mei 1940 werd de Pijp getroffen; nadien is het restaurant heropend in de Gaffelstraat.

Geschiedenis

In 1898 opende G.J. Spruyt een bierhandel, tevens agentschap en bottelarij van Heineken. Aan de Geldersekade werden vaten bier door binnenschepen aangeleverd. Hij verkocht niet alleen bier aan cafés, maar in zijn eigen zaak schonk hij ook bier aan klanten.

De Geldersekade was een zeer goed punt voor een kroeg. Dankzij de nabijheid van het Maasstation bezochten veel in Utrecht studerende Rotterdamse jongeren het café van Spruyt. Uit die tijd stammen ook de banden met het Utrechtsch Studenten Corps, in het bijzonder met het gezelschap “Roterodamum”. Anno 2019 worden de nieuwe “ketelbinkies” elk jaar in de Pijp geïnstalleerd.

Enkele jaren voor de Tweede Wereldoorlog nam Jan van der Valk Pijp over van Spruyt. Schippers die moesten gaan varen haalden vaak voor vertrek nog even snel bij “Jan van de Pijp” een emmer bier om deze tijdens het varen te kunnen nuttigen. Deze Jan was begonnen als tappersknecht in de Pijp. Omdat studenten van de hogeschool voor economie ook ontdekten dat een emmer bier goedkoper was dan een glas, zag je regelmatig studenten met een emmer bier naar huis wandelen.

Op 14 mei 1940 kwam er door het bombardement een abrupt einde aan het café. Van der Valk en zijn zoon Cor vonden in de gebombardeerde Gaffelstraat een leegstaande fietsenstalling en huurden deze. Uit de puinhopen van de Geldersekade haalde hij de nog bruikbare tafels en stoelen.

Na de oorlog bloeide de Pijp op. Cor van der Valk had de zaak van zijn vader overgenomen.

In 1982 namen Rob van der Wel en John Mook het café over. In de jaren daarna, na een conflict met Heineken, zorgden zij ervoor dat de pijp als enige commerciële instelling een bierviltje kreeg met aan de bovenkant het logo van de pijp en aan de onderkant dat van Heineken.[bron?]

In 1988 is ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan het eerste boek over de Pijp gemaakt. Tien jaar later heeft de Pijp ter gelegenheid van zijn 100-jarige bestaan zijn tweede boek uitgegeven.

In 2012 heeft Jilles van Werkhoven de zaak overgenomen.

Herkomst van de naam

Voor de oorsprong van de cafénaam zijn er verschillende verklaringen:

  • De destijds gangbare inhoudsmaat van bierflesjes werd in die tijd ook wel pijpgenoemd (vergelijkbaar de latere pijpjes bier).
  • Het grondoppervlak bestond uit een lange ruimte met een knik voor de toiletten achterin, dus in de vorm van een pijp.
  • Het bedrijf was gevestigd in een heel smal pand aan de Geldersekade en deze smalle panden werden in de volksmond pijpela genoemd.

Het Rotterdamsch Studenten Corps

Sociëteit “Hermes” kwam in de problemen toen in april 1941 een gedichtje gepubliceerd werd genaamd “Tante Polly” van de hand van een van de leden, Heinz Polzer. Omdat dit gedicht vol stond met anti-Duitse symboliek werd twee dagen na het verschijnen een inval gedaan op de sociëteit en werd Heinz Polzer gearresteerd en veroordeeld. Hij maakte in de gevangenis een kaartspel met twee jokers, Herman en Adolf. Hiervoor kreeg hij nog twee maanden extra gevangenisstraf. Om meer grip te krijgen op het Rotterdamsch Studenten Corps dienden alle studenten een loyaliteitsverklaring te tekenen. Omdat de studenten dit weigerden, werd het verenigingsleven voor studenten door de Duitsers verboden. De vereniging week vervolgens uit naar de Pijp, omdat daar zelden Duitsers te zien waren.

In de Pijp worden de in de oorlog gesneuvelde studenten elk jaar op 4 mei herdacht.

Trivia

De Pijp is regelmatig bezocht door bekende artiesten en politici. Zo zouden onder andere de Rolling Stones in het café hebben gegeten.

Vereniging de Pijp 1898

Eind 2013 is de “Vereniging de Pijp 1898” opgericht. Deze bestaat uit Rotterdamse ondernemers en heeft als doel om het ondernemerschap in de Rotterdamse binnenstad te bevorderen. Eén van de activiteiten is het uitreiken van de John van der Wel penning. Deze penning werd ontworpen door de Rotterdamse kunstenaar Doornèd en wordt één keer in de twee jaar uitgereikt aan “een persoon of instelling die zich op bijzondere wijze geprofileerd heeft ten behoeve van een goed Rotterdamse doel”

rel=nofollow